Var ég búin að nefna að mér finnst rosalega fyndið að syngja lagið "Ég hlakka svo til" með Svölu Björgvins, en breyta textanum og segja: "Mér hlakkar svo til..."?
Mér finnst það svo fyndið að ég get varla sungið það fyrir hlátri
posted by Hildur at 10:34 PM

Það má fylgja sögunni að þótt ég nöldri mikið þá skemmti ég mér vel yfir því. Og ef einhver vill ekki sjá niðrandi umtal mitt um sig á minni heitu síðu þá skal viðkomandi gæta orða sinna og háttalags í minni návist. Ekki svo að skilja að neinn hafi kvartað.
Í dag er ég hins vegar að velta vöngum yfir tungumálinu okkar. Ég hálfskammast mín fyrir að segja það, en verð að viðurkenna að ég er einn af hinum umdeildu og mishötuðu hreintungusinnum. Mér er EKKI sama hvernig fólk tjáir sig, og ég lít EKKI á "enskuvæðingu" málsins sem eðlilega þróun. Að vísu stilli ég mig um að segja nokkurn skapaðan hlut yfir illri meðferð ókunnugs fólks á okkar ástkæra og ylhýra máli, en mínir vinir og fjölskyldumeðlimir eru svo gott sem hreinsaðir af málfarsvillum þeim sem ég er á varðbergi yfir, sem og flestum enskuslettum. Reyndar er það svo að foreldrar mínir ólu mig upp í að nota gömul og sígild íslensk orð á eðlilegan máta, og leiðréttu mig alltaf ef ég slysaðist til að segja málfræðivillur. Niðurstaðan er sú að í dag er ég afar gjarnan spurð hvort ég sé utan af landi og/eða hvort ég eigi háaldraða foreldra (hið rétta er að sjálfssögðu að ég er með malbik í æðum og hef einungis búið í fjórum höfuðborgum um ævina, og að foreldrar mínir eru á aldur við mig, einungis 23 og 25 árum eldri en ég). Nú og þessi íslenskuárátta hjá þeim á mínum uppvaxtarárum hefur skilað sér í því að nú leiðrétti ég þau í annarri hverri setningu, og í hvert skipti sem þau eða systur mínar segja enskt orð inni í miðri setningu þykist ég ekki skilja og segi: "Ha? SITÚASJÓN? Hvað þýðir það??"
Skemmtilegt? Það má eflaust deila um það.

En ýmis orð nota ég oft án þess að skilja sjálf. Dæmi um það er orðið ku. Hvað þýðir eiginlega ku? Það er notað sem sagnorð, -"hann ku vera orðinn gamall"-, en er þá nafnhátturinn að ku? Þetta er orðskrípi.
Svo skil ég heldur ekki sögnina að ragna. Ég meina, ég kann að bölva, en ekki ragna. Getur einhver ragnað fyrir mig svo ég skilji?
Svo viðurkenni ég að ég hef aldrei séð neinn kíma annars staðar en á prenti.
posted by Hildur at 10:36 PM

Dagurinn þar sem ég lét vaða yfir mig á skítugum skónum
Eins og þeir sem þykjast þekkja mig vita, þá þoli ég ekki yfirgang eða tilskipanir að ofan. Svo læt ég ekki bjóða mér hvað sem er. Um daginn var mér til dæmis boðið skrifstofustarf fyrir %&#$" 120.000 kall á mánuði. Ég lét mér nægja að segja kurteisislega "nei takk" og ganga pent út, þótt mér væri skapi næst að strunsa út og skella á eftir mér. Ég er að tala um að ég fæ mun hærra hjá ÍTR þar sem ég er einungis í afleysingum þessa dagana. Nóg um það.
Það má ekki skilja mína þrjósku sem svo að ég þurfi endilega að vaða yfir aðra á skítugum skónum. Því fer fjarri. Ég vil sýna kurteisi í alla staði og krefst hins sama af öðrum.
Í dag lét ég hins vegar algerlega óforvarandis ganga yfir mig með frekju og hálfvitaskap.

Það vildi nefnilega svo til að ég tók upp á því að fara í kikkbox áðan. Það er ekki frásögur færandi nema af því að kennarinn sagði okkur í upphafi tímans að fara og sækja handlóð. Eins og lög gera ráð fyrir arkaði ég að handlóðarekkanum og greip í eitt lóðið, og lyfti því upp úr rekkanum. Um leið og lóðið var komið upp fyrir rekkan greip einn tussulingurinn í það, einhver karlhelvítisandskotinn, og reif það af mér með þökk fyrir sig. Ég hélt þetta væri einhver misskilningur og sagði: "Ég var að taka þetta fyrir sjálfa mig", en haldið þið ekki að helvítis mannkertið hafi haft orð mín að engu og strunsað í burtu með lóðið?? Og ég var svo hissa að ég gat ekkert gert nema látið þetta yfir mig ganga.

Ykkur finnst þetta kannski ekkert merkilegt, en ég er engu að síður foxill yfir þessu. Hvernig getur fólk verið svona miklir fæðingarhálfvitar?
Það var reyndar bót í máli að ég plantaði mér beint við hliðina á þessum plebba og í hvert skipti sem við þurftum að gera svona hliðarspörk staðnæmdist fótur minn svona hálfum sentimetra frá honum þannig að hann þurfti að hörfa. En ég ímyndaði mér að ég væri að sparka og kýla í hann af öllu afli þannig að ég hef örugglega aldrei tekið jafn vel á því.
posted by Hildur at 11:53 PM

Ritstjórn Íhald.is leggur áherslu á að fjallað sé um málefni með sanngjörnum og málefnalegum hætti

Svo skoðaði ég þessa grein.
Miklir hugsuðir eru þetta, vel að máli farnir, hlutlausir og málefnalegir. Þetta er eins og að horfa á Fox News. Annað eins frjálslyndi, nágungakærleik og umburðarlyndi sér maður varla annars staðar, nema ef vera skyldi þegar Gunnar í Krossinum er að predika á Omega eða þegar Félag íslenskra Þjó... Framfarasinna tjáir sig um innflytjendur.
posted by Hildur at 1:07 AM