Sjálfssögð jafnréttismál
Ég er nú, eins og flestir sem þekkja mig vita, yfirlýst rauðsokka og hef ýmsar skoðanir á
jafnréttismálum. Ég var að spá, af hverju ekki að prófa að gefa launamun og feðraorlofi
frí í smá stund og benda á nokkur jafnréttismál sem enginn virðist kæra sig um að berjast
fyrir.
1. Í einkamálasíðum DV eru auglýstar nokkrar svona "stefnumótalínur", og sniðið
á þeim er á þann hátt að karlmenn mega hringja í eitthvað níuhundruð númer og punga
út nítíu kalli á mínútuna á meðan konur mega hringja frítt í eitthvað hefðbundið númer.
Hví skyldu ekki bæði kynin borga fjörtíu og fimm kall á mínútuna og málið er dautt?

2. Það þykir oft karlmannlegt og töff að slást á fylleríum. Hví er ekki litið á slagsmál
okkar stelpnanna sem ótvíræðan vitnisburð um kvenmennsku?

3. Í staðinn fyrir að segja: Til þess að gera þetta þarf maður að vera bla bla bla...,
hví förum við ekki að segja: Til þess að gera þetta þarf kona að vera bla bla bla.
Þessi maður er búinn að vera tekinn sem dæmi allt of mikið og lengi, það er kominn
tími á að skipta honum út, allavegana í bili. Jú jú, konur eru líka menn, en menn eru
líka konur!

4. Að sama skapi; Almenningur.... Alkvenningur?

5. Síðast en ekki síst; af hverju þykir sjálfssagt og eðlilegt á heitum sumardögum eins
og núna að karlmenn sem vinna utandyra séu berir að ofan, á sama tíma og það særir
blygðunarkennd siðrprúðra borgara ef við stelpurnar erum berar að ofan? Mig langar
að fá jafna sólarbrúnku í stað þessarar bóndabrúnku sem ég er búin að næla mér í,
til mikils lýtis, en neeeei, ég verð að láta mér stuttermabolinn vel líka og sætta mig
við að fá bara að horfa á bera vegavinnustráka án þess að mega herma eftir þeim.

posted by Hildur at 3:27 PM

Ég er gleðikona!
Ekki svo að skilja að ég selji sjálfa mig, ég sé ekki alveg hvað á að vera svona gleðilegt við að
gera það. Að vera gleðimaður þýðir það að vera maður mikillar gleði og hins ljúfa lífs. Orðið
"gleðikona" hefur hins vegar aldrei þýtt það, og tel ég það vera fylgifiskur rótgróinnar kynjamismununar.
En þar sem ég lít á mig sem konu mikillar gleði og hins ljúfa lífs finnst mér tími til að breyta
merkingu orðsins. Gleðikonur allra landa, sameinist!

posted by Hildur at 4:40 PM