Ég er orginal....
Ég, líkt og flestir aðrir, ramba stundum inn á blogg ókunnugs fólks og er það vel. Sumir eru helvíti liprir pennar, enda þurfa þeir að vera það til þess að maður nenni að lesa eitthvað eftir þá. Það er hins vegar afskaplega hvimleitt að ramba inn á síður Jóns eða Jónu úti í bæ þar sem viðkomandi útlistar í smáatriðum hvað gert var um helgina og hverjir voru hvar, nú eða þegar fólk notar bloggið sitt til þess eins að röfla yfir pólitík (já ég veit ég geri það líka stundum... en þó ekki alltaf). Merkilegast af öllu þykir mér þó ætíð þegar ég ramba inn á svona ókunnugramannablogg og sé setningar eða orðaleiki sem voru skrifuð á mitt blogg bara í fyrradag eða álíka. Mér dettur alltaf strax í hug að viðkomandi hafi rambað inn á mína síðu og ákveðið að herma. Það er náttúrulega ekki inni í myndinni að:
a) ég hafi verið að herma eftir einhverjum sjálf til að byrja með
b) verið sé að nota orðalag sem er í tísku
eða
c) að um tilviljun sé að ræða.
En já mig dauðlangar oft til þess að skrifa komment um það sem ókunnugir bloggarar hafa skrifað en þori ekki af því að það er asnalegt. Ef einhverjir sem þekkja mig ekki vilja hins vegar skrifa athugasemdir hjá mér, annað hvort í kommentakerfinu eða gestabókinni, þá gleður það mitt litla hjarta. Jafnvel þótt ekki væri til annars en að kalla mig leiðindabloggara, helvítis rauðsokku eða kommúnista. Það er nefnilega nóg fyrir mig að heyra í nýju fólki, sama undir hvaða formerkjum það er.
En já nú eru allir á Erveivs nema ég, af því að ég er blönk og að drukkna í ritgerðarskrifum. Ég er ekki lítið sorrý yfir eigin hlutskiptum.

posted by Hildur at 9:23 PM

Já
Kvikmyndahandritið gengur bara vel. Það er reyndar svolítið vesen að þurfa að bæta inn öllum þessum listakonum, trjám og rónum, en hvað gerir maður ekki fyrir einkavini sína? Þið mynduð græða enn meira ef ég væri forsætisráðherra.
Veðrið er búið að vera svo ógeðslegt að undanförnu að mig hefur dauðlangað til þess að rífast og skammast yfir lélegu málfari. Það er nefnilega þannig að þegar ég er öll niðurrignd, veðurbarin og ísköld og blaut í lappirnar, þá fyllist ég rosalegri þörf fyrir að skammast yfir lélegri meðferð á íslenskri tungu.
En ég missti alveg af því að geta skammast yfir því á blogginu þar sem verðrið er orðið gott aftur. En hey, hverjir ætla að hitta mig í bandaríska Sendiráðinu 2.nóvember og fylgjast með Bush-losuninni? Ég og systur mínar verðum þarna í sparigírnum. Mér hlakkar ógeðslega til :-x

posted by Hildur at 6:37 PM

Ef ég er helst til lítið að blogga þessa dagana er það bara út af því að einu skrif-frístundirnar mínar fara í kvikmyndahandrit sem ég er með í gangi. Þetta verður hittari. Ekki spurning.

posted by Hildur at 7:05 PM