online
Online Casino

Neðanmálsvísur og dónasögur  

::Menu::

Alvöru stúdentapólitík

Ég á mæspeisinu

Berglindýr

Frú Ásdís

Bryddarinn

Totlutetur

Holl lesning

Ísland-Palestína

Herdis

Esla Hrund

Séra Guðni

Vala i bala

bloggdogg

Tunguvexbraedur

Toti Sif

Stína

Jules

AJ Cool J

Bjössi Hólmsteins

Erna E

Hörður Sveinsson

Kamilla systir

Magga móða

Orrbergur Auðun

Kolkan

Hugi

Auður Lilja

Arndís

Óli Gneisti

Ásgeir H

Fjölnir

Drífa

Daría

Andrés formaður

Ágúst Ólafur

Guðrún Birna

Maggi Töff

Das Wort

Er bloggid mitt heitt edur ei?




View My Guestbook

Sign My Guestbook



-->



::Past::


This page is powered by Blogger.
   Saturday, April 23, 2005
Það er skemmst frá því að segja að ég held að heilbrigðiskerfið sé í allsherjar samsæri gegn mér. Það er nefnilega þannig að ég á langan og glæstan feril þar á bæ, enda hef ég brotið ýmis bein, fengið göt hér og þar, brunasár og fleira misjafnt, og þar til ég var 18 ára tók alltaf sama rútínan við þegar ég mætti á slysó. Einhver hjúkka með langan spurningalista yfirheyrði mig í þaula út í það hvernig ég hafði slasað mig. Það var alltaf verið að nálgast það út frá ýmsum hliðum og reyna að fá mig til að verða tvísaga. Ég hélt að þetta væri bara rútínan sem allir gengu í gegnum, en mamma frétti af því síðar að ég væri í svokölluðu "eftirliti" varðandi heimilisofbeldi. Ég nefnilega á það til að slasa mig þvert á öll eðlisfræði- og rökfræðilögmál þannig að sannleikurinn sem ég segi uppi á slysó er lyginni líkastur. Slíkar sögur segir enginn nema þeir sem hafa eitthvað að fela, eins og heimilisofbeldi, og því var blessað barnið tekið í yfirheyslu við hvert óhapp. En þegar ég var 18 hætti þetta eftirlit af því að ég kom á sjúkrabíl inn á slysó eftir að hafa slasað mig í þeirri sjálfsvarnaríþrótt sem enginn slasar sig í, júdó. En þá tók ekkert betra við. Síðan þá hefur það verið lenska hjá mér að slasa mig á svo skammarlegan hátt að það ætti helst ekki að minnast á það ógrátandi. Og fá ógeðsleg sár fyrir vikið. Eins og í fyrradag; ég hafði lent í að hljóðhimnan á mér rifnaði; ég ætla ekki að segja hvernig, en það þurfti að soga út storknað blóð og vessa og fleira ógirnilegt. Og hvað var gert nema það sem er alltaf gert við slíkar aðstæður? Jú huggulegasti unglæknirinn á svæðinu var fenginn til þess að bæði hlusta á afar neyðarlega sögu mína og hreinsa ógeðslega innra eyrað á mér. Í þetta skipti voru þeir meira að segja tveir sem þurftu að eiga við þetta. Það er ekki til annað orð yfir svona en SAMSÆRI. O svei.



   Thursday, April 21, 2005
Oj
Ég var uppi á slysó af því að ég rústaði eyranu á mér. Það var ekki þægilegt. Nú er ég bara með eitt eyra. Eða þú veist.



   Sunday, April 17, 2005
Ég hef tekið eftir því að aðsóknin á síðuna hefur aukist undanfarna daga. Það er skrýtið í ljósi þess að ég hef ekki verið í skemmtibloggsbuxunum, nöldrandi eins og ég fái borgað fyrir það. Sem er eðlilegt af því að nú eru fimm mínútur í vorpróf og ég með allt gjörsamlega niðrum mig sem fyrri daginn.
Fyrst nöldur er svona vinsælt, hvernig ætli aðsóknin væri þá ef ég gerði í raun það sem ég þykist gefa mig út fyrir, það er að segja, segði neðanmálsvísur og dónasögur?
En það mun ekki gerast í bráð, ég er meiri tepra en ég lít út fyrir að vera.