Ef ég væri haldin óstjórnlegri sjálfspíningarhvöt myndi ég panta mér far til einhverra ömurlegra eyja suður í rokrassgati, tjalda í moldardrullusvaði í grenjandi rigningu, hafa ekkert nema brjóstbirtuna til að ylja mér við, drekka landa í dæet kók og krádsörfa á ÁMS tónleikum um helgina.
Nútíma píslarvætti kalla þeir þetta víst, fræðimennirnir
posted by Hildur at 6:14 PM

Ég fékk að kynnast ömurleika nýja strætókerfisins í gær þegar ég hringsólaðist út um allt niðri á torgi og vissi ekkert í minn haus. Sem betur fer fann ég út úr þessu á endanum þar sem ég var svo til algerlega óforvarandis með nýbúa og gamla konu í eftirdragi þar sem bæði treystu mér til þess að hjálpa þeim að finna út úr kerfinu fyrir þau. Ðós vör ðe deis þegar Hringbrautin var á sínum stað, fimman fór beint í ræktina og sjöan tók mig beint í vinnuna.
Annars held ég að það sé engin tilviljun að ég gerðist sérlegur leiðsögumaður nýbúa og eldri konu í leit að réttu strætóunum. Það er alveg sama hvar ég er í heiminum, alltaf er ég mun frekar en allir aðrir sem ég þekki spurð til vegar og beðin um að taka myndir af fólki fyrir framan sögufræga staði. Ég meina það þegar ég segi að ég veit ekki um NEINN sem lendir eins oft í þessu og ég, og ég get ekki komist hjá því að velta því fyrir mér hver ástæðan er. Hluti af skýringunni gæti verið sú að ég er tiltölulega alþjóðleg í útliti (gæti eins vel verið spænsk, þýsk og ensk eins og íslensk) og er hætt að klæða mig nokkurn tíman eins og túristi... en ég þykist vita hver aðal skýringin er. Um daginn var ég nefnilega í vinnunni að hamast fyrir framan tölvuskjá og blaðra í símann þegar fjölskylda kom inn með lítinn dreng, giska eins og hálfs árs. Hann rak rogastans fyrir framan skrifborðið mitt, starði á mig, benti svo rosa glaður og sagði: "Mamma!!"
Semsagt skýringin er: Ég er svona mömmuleg!

Annars var ég að spá: Nú þyki ég vera fremur úrill á morgnanna. Jafnvel meira úrill en sumir aðrir. Er þá hægt að segja að ég sé úrillari en aðrir? Eða úrverri?
posted by Hildur at 12:25 PM

Þótt það sé alltaf verið að kalla mig vinstrikrata og komma þá er raunin sú að ég er bölvans kapítalisti... þar sem það á við að minnsta kosti. Ég vil rosalega mikið verða rík og eiga fullt af *bling bling* þar sem ég held að fyrir vikið verði ég hamingjusamari. Ég á við -peningar einir og sér geta væntanlega ekki gert mann hamingjusaman-, en af tvennu illu hlýtur að vera skárra að vera þunglyndur í blæjubíl með 24 tommu keilubassaboxi heldur en að vera þunglyndur í strætó!
posted by Hildur at 8:32 AM