Æsifréttir úr Brussel
Helstu æsifréttirnar eru þær að ég er ekki þar heldur í Reykjavík, með hita, beinverki og allar heimsins áhyggjur á herðum mér.
Það á ekki af mér að ganga :-(

Það er svo leitt þegar allt er að fara fjandans til svona í desember. Ég er hrædd um að ég eigi eftir að muna eftir þessu ári sem slæmu ári. Í raun þarf ég að drífa mig að jafna mig og kaupa mér blikkseríu og fullan ísskáp af Brízer og skandalísera eins og mér einni er lagið. That's Hildur's way. Nenni ekki að vera fullorðin og þaðan af síður lasið gamalmenni.
posted by Hildur at 7:59 PM

Svona áður en ég drep alla úr fúllyndi hér þá má tilkynnast að ég er síðan að fara til Brusluborgar á morgun eftir allt saman. Þetta 'reeeddaðist þá eftir allt saman. Ykkur finnst það kannski ekki merkilegt en þið verðið rétt að ímynda ykkur hvað það er mikilfenglegt fyrir afturhaldskommatitt sem mig að fá að berja alvöru belgíska bírókrata augum og máta alvöru Evrópuþingsæti. Þetta er raunar uppáhalds dónasíðan mín. En af þessu tilefni má ég til með að henda inn eins og einni vísu um téða borg, hún er af Baggalútnum.

Brusluborg
Enter
Lítil stemma úr háborg andleysisins, Brussel.
Brusluborg í Belgalandi
líflaus torg og lykt af hlandi
glerjabrynjuð græðgishreysi
tærð af tilbreytingaleysi
lepja sorg úr litlum flöskum
fela sig í ferðatöskum
brotnir menn með brusluglampí
augum, kísilaldarkrampí
taugum - hnýta bindishnútinn
fitla ögn við flöskustútinn
hneppa einni, tveimur tölum
og æða fram af efstu svölum

má ég þá heldur heimta Gjögur
nú eða Fálkagötu fjögur

Góðar stundir
posted by Hildur at 12:46 PM

Ég er svona eiginlega hætt að velta vöngum yfir því hvað hefur verið gert við spelt brauð -þeas hvort það sé búið að spelda það, spela eða spelta- en nú er ég mikið að spá í því hvernig maður býr eiginlega til kæsta skötu. Kæsir maður hana? Ég neita að trúa því að það sé eitthvað til sem heitir "kæst"
posted by Hildur at 7:06 PM

Vá hvað sumir eru sjúkir! Ég hef nú stundum haldið því fram að fólk sé fífl, og það er víst seint ofsögum sagt.
posted by Hildur at 12:50 PM

Eigi skal hætt að dissa menn og málefni að svo stöddu
Sem fégráðugri kvenréttindafrauku sem komin er í beinan kvenlegg af Grundar-Helgu þá finnst mér alltaf yndislega aumkunarvert að grínast með að ég sé svona gullgrafari (gólddigger er eiginlega betra orð, þar sem það er kynlaust). Þá er ég vitanlega að tala um konur sem haldnar eru löngun í ríka -og yfirleitt mun eldri- menn sökum auðæfa þeirra. Ég skil löngunina í að safna auð með augun rauð, en djöfulsins metnaðarleysi og skortur á sjálfsbjörg er það að vilja hengja sig á einhverja forríka kapítalista í stað þess að reyna að verða ríkar af sjálfsdáðum. Er ekki verið að taka jafnréttið í ósmurðan?
(Ekki svo að skilja að ég telji karlmenn vera neitt betri í hlutverki gólddiggera, á bara eftir að sjá dæmi um slíkt)
posted by Hildur at 9:19 PM