Ykkur, sem trúðuð því að ég væri að fara að vera hin nýja íslenska bachelorette í samnefndum þáttum á Skjánum, bið ég afsökunar á platinu. Ég verð samt að segja að ég er mest hissa að einhver skuli hafa trúað þessu í alvöru. Í fyrsta lagi þá skilst mér að það hafi verið svo gott sem lífsins ómögulegt að finna einn karlmann til þess að láta 30 kvenmenn eltast við sig í sjónvarpinu þannig að hversu erfitt yrði að finna 30 karlmann til þess að eltast við eina kvensnift, sem að auki er hið mesta skass með sterkar pólitískar skoðanir og klámfenginn húmor, fyrir utan það að vera iðulega illa til fara og aldrei með varalit? Tja hver sá sem tækist þetta ætti aðdáun skilið fyrir að takast hið ómögulega.
Ef ég bugast einhvern tíman endanlega af kröfum samfélagsins um að ganga út og byrja að bródera, þá væri mun raunhæfara fyrir mig að skrá mig bara í Bacherlorinn. Hins vegar veit ég líka að ef ég dett einhvern tíman rækilega á hausinn og fæ fyrir vikið þá hugmynd að það væri göfugt að slást við einstæðar mæður með træbal tattú um hylli einhverra iðnaðarmanna þá skilst mér að ég geti gert það hvenær sem er á Players án athygli fjölmiðlanna.
posted by Hildur at 12:20 AM

Það er svo merkilegt að í öllum þáttum og myndum eru heimasímar þráðlausir og hvítir. Er það bara ég sem hef tekið eftir því? Svo er fólk sjaldnast með gemsa þar sem gemsaeign dregur úr spennu og drama í lífinu. Það er miklu dramatískara að vera að leita að einhverjum út um allan bæ ef hvorugur aðilinn á gemsa og getur mælt sér mót, og það er líka miklu átakanlegra að mæta á deit og hinn aðilinn mætir ekki, og maður verður að bíða í fjóra klukkutíma án þess að eiga nokkurn kost á að hringja eða senda sms til að athuga hvað er í gangi.
posted by Hildur at 12:44 PM

Ekki bjóða mér í glens
Lesandi góður
Ég er fátæklingur og á bágt. Ég á enga peninga. Ekki bjóða mér í glens fram að mánaðarmótum. Þá verð ég bara ýkt sorrý yfir því að geta ekki mætt og skrallað. Á vanga mínum er lítið tár. En glens eftir mánaðarmót er vel þegið. Jei
posted by Hildur at 8:11 PM

Maraþonform
Ég hef úrskurðað að nú loksins, þremur árum eftir að ég braut síðast á mér hnéskelina á hægra hné og þurfti aðgerð í kjölfarið, sé ég hætt að finna fyrir óþægindum við skokk, og því hef ég ákveðið að stefna á að taka 10 kílómetra í Reykjavíkurmaraþoninu næsta. Eftir að ég braut þessa hnéskel hér um árið brotnaði líka stóratáin á vinstri fæti þegar ég sat í hjólastólnum og datt, en það er önnur saga þar sem ég hef ekki kennt mér meins í þeirri tá síðan hún greri aftur.
Já, þótt ég sé hrakfallabálkur þá rís ég alltaf upp aftur. Sei sei.
posted by Hildur at 6:30 PM

Ég ætla að segja sem minnst í dag, ég ætla að vísa í tvennt sem mér finnst athyglivert. Í fyrsta lagi er pistill um múhammeðsteikningarnar í Danmörku hér . Lesist að vild.
Svo er líka athyglisvert það sem Salman Tamimi sagði í viðtali á NFS um daginn. Það að neita að kaupa danskar vörur er auðvitað ein birtingarmynd tjáningarfrelsisins ekki síður en að teikna spámenn. En jæja
posted by Hildur at 6:05 PM