Í gær fór ég á síðasta djammið með verðandi fyrrverandi vinnustaðnum mínum, en það djamm var í formi tælensks karaókíjólaboðs. Ég var bara edrú og á bíl en tók lögin La Bamba, Waterloo og Billie Jean. Held það sé ellimerki að þurfa ekki lengur að vera fullur til að syngja í karaókí. Gæti best trúað því.
posted by Hildur at 5:42 PM

Á sama hátt og ég fyllist hálfgerðri skelfingu þegar ég sé myndir af mér, og hugsa með mér að ég líti vonandi ekki svona út í alvöru, þá líð ég næstum kvalir þegar ég hlusta á röddina mína á segulbandi. Já það gerist stundum að ég þarf að taka mig upp á segulband af því að ég tek stundum viðtöl, og ég er svo gamaldags og púkó að ég fékk mér frekar segulbandsdiktófón í stað einhvers svona rosa fíns Mp3 dæmis.
Fyrir utan það hvað ég er rám eins og strigabassi þá tafsa ég rosalega mikið, segi rosalega oft "já" á innsoginu og hikorð eru nánast annaðhvert orð sem ég segi. "Og ...addna... hvernig.. na... kom það til?" segi ég kannski. Ég skil ekki af hverju enginn hefur orð á þessu málhelti mínu.
Annars dreg ég úr skömminni yfir eigin rödd með því að spila upptökuna á meiri hraða en venjan er. Þá er röddin bjartari og barnalegri, ég missi kannski af sumum hikorðunum og þetta er fyrr yfirstaðið.
Bera sig eftir björginni, það á maður að gera.
posted by Hildur at 11:51 AM

Áðan var ég spurð af hverju ég væri aldrei með útvarpið kveikt í bílnum mínum. Víst er að ég er sjaldan að blasta mikið í sjálfrennireiðinni, en aðalástæðan er sú að ef ég hef það kveikt þegar ég er að keyra í vinnuna á morgnanna finnst mér það öskra á mig. Og þegar ég er að keyra eftir vinnu vil ég yfirleitt bara fá að hlusta á þögnina, sem er ágætis tilbreyting.

Þetta var færsla með tilgang.
posted by Hildur at 9:30 AM

Þegar ég fann myndina í færslunni hérna fyrir neðan datt mér strax í hug: Þessi mynd á heima með hugljúfri jólafærslu á blogginu mínu! Og ég átti kollgátuna.

Annars er tjellan bara komin með nýja vinnu eins og herforingi. Byrjar von bráðar. Meira um það síðar.

Annars verð ég að segja að mér finnast Andríkismenn stórkostlegir. Þeir segja:

Á dögunum var haldinn aðalfundur Heimdallar, félags ungra sjálfstæðismanna í Reykjavík. Aðeins um fimmtánhundruð manns tóku þátt í fundinum enda var hann aðeins opinn fyrir reykvíska félagsmenn á tilteknum aldri og auk þess haldinn á einum stað í bænum og það um miðjan virkan dag. Ekki var því við öðru að búast en fundurinn yrði fámennur og hvor formannsframbjóðandi hlyti aðeins um sjöhundruð atkvæði eða svo.

Já, skitnar fimmtánhundruð hræður? Það þýðir auðvitað að salurinn hafi verið hálftómur á mælikvarða sjálfstæðismanna. Það er raunar alger skömm að því og er auðvitað ekki neitt neitt miðað við vikulegu fundina þeirra sem eru alltaf í hádeginu á þriðjudögum þar sem yfirskriftin er: Vinstrimenn eru svín (stórkallalegur hlátur).
posted by Hildur at 10:30 AM

Veistu ég verð bara að brjóta odd af oflæti mínu og viðurkenna að ég er komin í andskoti gott jólaskap. Serían er komin upp á glugga og ég þreif allt hátt og lágt um helgina. Bráðum ætla ég að kaupa smákökudeig og fylla heimili mitt af jólalegum ilmi. Ég sem hef aldrei verið mikið jólabarn, en það hefur jú spilað inn í að ég er of vön því að vera í prófum í desember. Jæja svona geta hlutirnir breyst.
Eigið góða aðventu!
posted by Hildur at 11:29 AM

Um helgina sá ég myndband með Justin Timberlake á Popptíví, sem er ekki frásögur færandi nema vegna þess að ég fór að hugsa: Þetta var eitt af þessum fjölmörgu sykursætu R'n'B lögum með texta nokkurn veginn á þá leið: Baby love you are my only love your eyes are so sweet baby you are my only love. Slíkir textar munu auðvitað seint teljast frumlegir en allt í lagi; fólk þarf kannski ekkert að vera frumlegt til að koma sínum boðskap á framfæri. Vandamálið var bara það að hann JT var greinilega ekki að meina orð af því sem hann söng, af því að mótleikkonur hans í myndbandinu voru fleiri en ein og hann sagði það sama við þær allar. Þær voru auðvitað léttklæddar, temmilega tómar á svipinn og einbeittar að engu öðru en að vera eggjandi fyrir kappann. Og hann söng það sama til þeirra allra: Baby you are my only love.

Mér er spurn: Fattar gæinn ekki sjálfur hvað hann er klisjukenndur og bjánalegur? Látum það vera að hann syngi nákvæmlega eins texta og allir aðrir hugmyndasnauðir popparar -hann gæti samt alveg sýnt að hann meinti það sem hann segði. En nei hann gerir það ekki einu sinni, hann bara tekur bling bling rapparana á þetta og hóar saman hóp af hálfberrössuðum og meðfærilegum kvenmönnum til að dilla sér fyrir framan hann og ná þannig hylli hans - og gjaldfellir þar með sinn eigin boðskap.

Falla konur fyrir svona kvennabósum? Sjálf segi ég nei og ég öfunda Cameron Diaz bara hreint ekkert fyrir hennar karl. Justin Timberlake má sko ekki koma í afmælið mitt.
posted by Hildur at 9:59 AM