Mér er spurn, hvort er merkilegra: nítíu ára afmæli úrelts miðjumoðs- landsbyggðaflokks sem allir leggja í einelti og enginn kýs, eða þrettán ára afmæli virðulegs fresskattar sem er í senn blíður og fjörugur?

Stundum þegar ég er að lýsa fólki bæti ég því við að viðkomandi sé altmuligtmand eða altmuligtkvinde, ef ég hef velþóknun á téðum einstaklingi. Það er því aldeilis við hæfi að segja um hann Bangsa karlinn að hann sé altmuligtkat.
posted by Hildur at 6:23 PM

Það verður seint sagt að það sé lognmolla á fjölmiðlavinnustöðum (er það orð??) landsins. Ég byrjaði í Fróða í apríl síðastliðnum og nokkrum dögum eftir það hætti framkvæmdastjóri fyrirtækisins, nýir aðilar komu og tóku völdin og vinnustaðurinn fékk daglega umfjöllun vegna mannabreytinga og fleiri mála. Í þessari sápu entist ég í níu mánuði og er núna komin yfir á Blaðið. Og það er skemmst frá því að sá fjölmiðill er aldeilis mikið í umræðunni akkúrat þessa stundina.
Ég veit ekki hvort þetta sé alltaf svona í fjölmiðlum almennt eða jafnvel vinnustöðum yfir höfuð -þó það síðarnefnda sé reyndar ekki mín reynsla.
Kannski eru fjölmiðlarnir bara svo sjálfhverfir að þeir telja hvaða litlu vinnustaðabreytingu sem er vera stórfrétt. Kannski er þetta alltaf svona alls staðar en það leiðir enginn hugann að því nema hann sé innanbúðarmaður. Og kannski boða ég bara ógæfu. Hver veit?
posted by Hildur at 1:47 PM

Aumingja ræfilstuskan hún ég, ég er með hausinn fullan af bómul -eða mér líður allavegana þannig. Öll holrúm í hausnum á mér eru stífluð og ég get ekki hugsað. Hjálp! Ó mig auma!

Er ráðið við þessu kannski bara að fá sér JD og hætta þessu væli?
posted by Hildur at 3:47 PM

Já
Það er bara allt að verða kreisí í nýju vinnunni. Meira að segja svo kreisí að ég hef eiginlega ekkert að blogga um. Hvað á ég að segja ykkur? Hvað verður í blaðinu á morgun? Þið getið bara lesið það sjálf ef þið viljið komast að því..
posted by Hildur at 3:09 PM

Pæling
Er það bara ég eða finnast mér svona dekkja- og bílaverkstæði alveg einstaklega ólekkerir staðir?
posted by Hildur at 12:37 PM

Við Sólborg vinkona mín fórum áðan niður á Laugaveg í þeim tilgangi að kaupa jólagjafir. Eins og lög gera ráð fyrir keypti hvorug okkar jólagjöf en báðar fundum við sitthvað handa okkur sjálfum. Sjálf fann ég dýrindis skó og eyrnalokka. Kannski er þetta merki um þroskaleysi, að geta ekki sett aðra í forgang í innkaupum, en ég er samt ekkert svo viss um það. Ég var nefnilega alveg rosa glöð þegar ég fann flotta skó sem voru þægilegir og sparilegir og númer 39 og hálft -sem er mín fullkomna skóstærð. Og ég get spígsporað í þeim þegar ég fer að kaupa gjafir handa öðrum, og ég verð svo vel skædd og hamingjusöm að gjafirnar sem ég kaupi í þeim verða örugglega miklu veglegri fyrir vikið.
posted by Hildur at 7:49 PM